Kinderhuis – New Life Children’s Home
Het begon allemaal met de opvang van een kleine groep wees- en half-weeskinderen. We hebben ze een thuis gegeven met een Didi, oppasmoeder, die voor ze zorgt. Het is één vaste groep waar geen wisselingen zijn, een groot gezin en zo zien de kinderen dat ook.
New Life Children’s Home, (NLCH) een huis in een buitenwijk van Kathmandu. Op het oog een normale woning, echter als je goed kijkt zie je het verschil. Gekleurde tekeningen hangen op alle muren, 15 paar kinderschoenen staan netjes op een rijtje, stapelbedden en schoolboeken laten zien dat het inderdaad een huis voor kinderen is.
Voor 15 kinderen, Sanjita, Ramesh, Bibek, Sabin, Sabina, Susil, Bijay, Sujan, Milan, Gita, Nabin, Krishna, Danraj, Punam en Bikesh is dit het eerste thuis wat ze ooit hebben gekend. Dipendra de zoon van onze kokkin woont ook bij ons. Nu, jaren later, zijn een paar kinderen uit huis en studeren elders. Zij komen vaak terug om weer even bij “hun familie” te zijn.
Samen met de oppasmoeder Shusma en de kokkin Sabitra en leven ze als een groot gezin in dit kleinschalige, gezinsvervangend huis. We hebben bewust gekozen voor kleinschaligheid in het belang van deze kinderen. Het huis zal dan ook niet groter worden.
De buurt vindt het geweldig, nooit krijgen ze toegang tot kindertehuizen, en nu spelen hun eigen kinderen samen met de de kinderen van NLCH in de speeltuin. De kinderen gaan natuurlijk in de wijk naar de school CBIA, een ander project van onze stichting. Steeds weer zijn we onder de indruk van de mooie resultaten die onze kinderen hier behalen. Wat een drive hebben zij om iets van hun leven te maken! In 2014 was het zover; de 2 oudsten konden gaan studeren. Wat een mijlpaal! In de tijd die ze over hebben voeren ze nu zelf lichte managementtaken uit voor hun eigen tehuis.
Ons huis heeft natuurlijk geen inkomsten. Het staat er, met dank aan Nederlandse donateurs. Elk jaar weer opnieuw, sinds de opening in maart 2008.
Even voorstellen: de Didi’s
Shusma didi
Shusma is geboren op het platteland in 1972. Ze is getrouwd toen ze 18 was, en kreeg een zoon en dochter met haar man. In 1995 heeft hij het gezin verlaten en is haar man getrouwd met een ander. Op het Nepalese platteland is het zeer moeilijk om als gescheiden vrouw een leven op te bouwen en werk te vinden, Shusma heeft besloten haar zoon bij haar ouders achter te laten en is met haar dochter naar Kathmandu gekomen. Daar heeft ze lang sanitair gepoetst op scholen. Zodra ons kinderhuis was geopend is ze daar gaan wonen, in eerste instantie ook met haar dochter. Jyoti is inmiddels een zelfstandige volwassen vrouw. Shusma is verantwoordelijk voor de zorg van de kinderen, en die zijn helemaal weg van haar. Ze wordt al sinds het begin Ama (Mama) genoemd.
Sabitra didi
Sabitra is in 1988 geboren in Syangja, een stadje aan de Siddharta snelweg, de oudste snelweg van Nepal. Zij is eind 2011 bij ons in ons huis gekomen, samen met haar zoontje Dipendra (2004). Haar belangrijkste rol is die van kok, gelukkig vallen haar kookkwaliteiten bij alle kinderen in de smaak!
School
Van straat naar school
Studiebeurs meisjes